Tüm dünyanın entegre üretim tesisine dönüşmesiyle yeni dünya düzeni hakimiyetini ilan etmişti. Otomotiv fabrikasında motor bir ülkeden, şase bir ülkeden, lastik, yol bilgisayarı vs vs tüm parçaların değişik ülkelerde üretilip uygun yerde birleştirilmesi esasına dayalı, dünyanın tek merkezli üretim bandına dönüştürülmesiyle yapılan üretim biçimi yeni dünya düzeninin en belirgin yönü olmuştu. Her bir parçanın üretilmesinde uzmanlaşmış devasa yatırım yapılan fabrikalar, sadece tek bir ürünün yetiştirildiği devasa çiftlikler, meyve bahçelerinden müteşekkil şehirler hep yenidünya düzeninin yansımasıydı.

                              Yoğun büyük sermaye, teknoloji ağırlıklı birbirinden uzakta ama bağımlı üretim şekli enerji fiyatlarının artmasıyla sürdürülemez duruma gelmiştir. Üretim biçiminin yeniden düzenlenmesi, yapılandırılması, enerji bağımlılığının azaltılması, üretimin yeniden bir bütün olarak yerelleşmesi zorunlu hale gelmiştir.

                              Otonom ve bütüncül, sürdürülebilinir, yerel ve geleneksel üretim tarzı kendini dayatmaktadır. Savurgan enerji, savurgan gübre ve su, gereksiz iş gücü yani endüstriyel üretim için yapılan aşırı tüketime dayalı ekonomik ilişkiler yumağı iflas etmiştir artık. Emtialar değerlenmiş, yükte ağır pahada da ağır malların tümden yerel ve ucuz üretim yolları aranmaktadır. Yani Türkiye’nin havuç ve maydanoz ve buğday ambarı Konya ovası olmayacak, bir coğrafi bölgede ne yetişebiliyorsa onların tamamı yetiştirilecek. Kısa mesafede en ucuz ve en fazla çeşitte ürün nasıl elde edilecek? Hesaplar bunun üzerine artık. Tek tip ürün devri bitiyor. O bölgede yetişmeyen ürünler başka bölgelerden getirilecek ve fiyatlandırması lüks sınıfa göre olacak. Mevsiminde yetişmeyen meyve ve sebzeler sıradan olmaktan çıkacak. Karpuz mevsiminde tüketilecek, lahana kışın, ayva sonbaharda yani her şey yerinde ve zamanında…

                              Otomobil, tv veya bilgisayar veya konfeksiyon veya benzeri sanayi ürünleri tüketim noktasına yakın fabrikalarda en yakın hammaddeler kullanılarak yüksek teknoloji ile üretilecek. Enerji, nakliye veya işçilik maliyetleri en aza indirilecek. 3D yazıcılar bu tarz üretimin öncülleridir. Düşük sermaye yüksek gelir ile yani sermayenin verimliliğinin artmasıyla devasa büyük sermaye ihtiyacı azalacak, teknolojik yatırımda başarılı olanlar yeni  dünya düzeninin yeni esas bileşeni olacaktır.

                              Kısaca yeniden yeni dünya düzeni kuruluyor, Covid-19 bunun kaldıracı oldu. Mevcut üretim bandı, tedarik zinciri bilerek bozuldu, değişen şartlara göre üretim, tüketim ve paylaşımın düzeni yeniden inşa edilecektir. Topraksız tarım, 3D yazıcı benzeri imalat şekli, 3D ile yapay organlar, 3D ile yemek hazırlama, drone ile sipariş teslimatı, otonom araçlar, bilgisayar destekli otomatik konfeksiyon makineleri, dava dilekçe yazılımları vs vs yeni temel üretim araçları ve biçimi olacaktır. Geçmişte seyrettiğimiz matrix filminin gelecekte yaşanması muhtemeldir.     

                              En basit üretimin dahi başkasına bağlı – bağımlı olduğu sistemden bağımsız, dışa kapalı, hammadde – teknoloji – emek ve sermayenin yerelleştiği üretim şekline geçiliyor. Artık dünya üretimi yerelleşecek…

                              Yeniden inşa edilen dünya düzeninde verimli topraklarımız, teknolojik altyapımız, yetişmiş işgücümüz ve binlerce yıllık devlet geleneğimiz en büyük sermayemizdir. Tekrar Cumhuriyetin kuruluş değerlerine geri dönülmesi, geçmişte nasıl ki Atatürk  öşür vergisini kaldırdıysa, bu gün de öşür vergisini aratmayan girdi maliyetlerinin azaltılması halinde yeniden kurulan yeni dünya düzeninde Türk Milleti ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti hak ettiği yeri alacaktır. Aksi takdirde olacakları düşünmek bile korkunçtur…

    Tanrı Türkü Korusun ve Yüceltsin.