Sivil toplum kavramı, daha fazla özgürlük ve demokrasi taleplerinin bir aracıdır.

Sivil toplum kavramı, Eski Yunan’dan 18. yüzyıla kadar devletle özdeş kullanılmaktaydı.

Avrupa’da 18. yüzyıldan sonra Aydınlanma felsefesi ve burjuvazinin doğuşuyla birlikte sivil toplum, liberal düşüncede olduğu gibi birey ve toplulukların hak ve özgürlüklerinin bir alanı olarak devletten ayrışmaya başlamıştır.

1980’li yıllardan itibaren sivil toplum kavramı, demokratik anlamda siyasi dönüşümlerin bir aracı olarak kullanılmaya başlanmıştır.

Modern çağdaş toplumlarda Sivil toplum, devletten bağımsız ya da devlete karşı özerk bir unsur değil, devletin bir bakıma mütemmim cüzü niteliğindeki bir unsurdur

Günümüzde sivil toplum, totaliter düşünce önünde bir engel olarak görüldüğünden, sivil toplumun ele geçirilmesi ve kontrol altına alınması üzerine yoğunlaşılmıştır.

Keyman, devletin sivil toplumdan daha güçlü ve belirleyici olduğu ve sivil toplumun yasaklandığı ya da yok edildiği rejimlerin totaliter, sivil topluma belli derecede özgürlük verilmekle birlikte sivil toplum üzerinde güçlü devlet denetimi kuran rejimlerin ise otoriter olarak sınıflandırıldığını  ifade etmektedir.

Devlet dışı alan olarak sivil toplum başıboş bırakıldığında burada eşitlikçi, katılımcı ve demokratik bir yapılanmanın olacağının garantisi de yoktur

Bir sosyal grubun salt resmiyet dışı olması ‘sivil’ olmasını sağlamaz. Sivil olmayan grupların demokratikleşme projesine katkı sağlayamayacağı açıktır. Eğer sivil toplum maksimalist ve uzlaşmaz çıkar gruplarını veya anti-demokratik amaç ve yöntemleri içeriyorsa demokrasinin gelişmesi ve derinleşmesine katkı sağlayamaz . Bu tür örgütlenmelerin tam aksine totaliter rejimlere destek vermesi kaçınılmazdır.

Demokrasilerde devlet hukuk ile sınırlı olup vatandaşların hizmetinde olmaktan başka amaç taşımadığı halde, hukuk devletinden çok ideolojik devlet görünümünde olan antidemokratik sistemlerde devlet kendi ideolojisine yakın olan gruplara imtiyaz dağıtmakta ve bu ideolojiye uzak olan grupları ise büyük ölçüde sınırlandırmaktadır.

“Sivil hayatın güçlü olduğu dönemlerde şehirlerde güçlü devlette!”

Dernekler siyasi partilerin arka bahçesi değil, özgür hür ve özerk olmalıdır…