Cumhuriyet Halk Partisi Genel Başkanı Özgür Özel, CHP Kadın Kolları tarafından 8 Mart Dünya Kadınlar Günü nedeniyle CHP Genel Merkezinde düzenlenen ‘Kadın Varsa, Yaşam Var’ etkinliğinde konuştu.

“DEĞİŞİMİ SORANLARA ‘İZMİR’E BAKIN’ DEMİŞTİM”

“Biz bunun karşısında biraz önce söylediğimiz gibi bana soruyorlardı, ‘değişimi nasıl görebiliriz?’ Biraz önce söylediğim gibi ‘İzmir’e bakın’ demiştim. İzmir Cumhuriyet Halk Partisi’nin işte bir deyişle kalesi, bizim söylememizle sancak gemisi, amiral gemisi, bayrağımızı hiç yere indirmeyen, hep dalgalandıran şehir. İzmir’de Cumhuriyet tarihi boyunca altı tane kadın belediye başkanı olmuştu, bütün siyasi partilerden. Şu anda biz son seçimde sekiz belediye başkanımızı, kadın belediye başkanımızı görevlendirdik. Hepsi Cumhuriyet Halk Partisi’nden. 1935’te Meclis’e giren 18 kadından bahsetmiştim. Bir tanesi Satı Çırpan. Satı Çırpan, beş çocuk annesi olmuş önce. Sonra yerel yönetimlerde görev gelmiş, muhtar olmuş. Sonra ilk seçimlerde, 1930’da yerel yönetimler açılınca muhtar olmuş, ilk seçimlerde de milletvekili olmuş. Satı Çırpan nereden? Kahramankazan’dan, Kahramankazanlı kadınlar alkışlıyor oradan. Bir de ayıptır söylemesi, bir torunu var. Selim Çırpanoğlu. O da son seçimlerde Kahramankazan Belediye Başkanı oldu. Ben, ‘Satı Çırpan’ deyince arkada bir grup havaya fırlayınca anladım Kahramankazanlı olduklarını. Az da bir iş yapmadılar. Kahramankazan gibi bir yeri, ‘AK Parti’nin kalesi, kalbi’ dedikleri yeri, Kahramankazanlı kadınlar kazandılar.”

“BİR DÜZENLEME YAPILDI, KAPKAÇ OLAYLARI BIÇAK GİBİ KESİLDİ”

“Tabii kadın mücadelesi, kadınlar, 31 Mart’ta kazandılar. Kazanmak güzel, seviyoruz ama Türkiye’de maalesef hepimiz çok sayıda kadının kaybıyla da her geçen gün kahroluyoruz, üzülüyoruz. Ben 2011 yılından itibaren, Meclis’te görev yapıyorum. Ve 2011 yılında Meclis’ten bir yasa geçti, daha doğrusu bir uluslararası anlaşma geçti. O uluslararası, daha doğrusu Türkiye 2011 yılında bir uluslararası anlaşmanın hazırlığını yaptı, 2012’de taraf oldu. 2014’te Meclisi’ne getirdi. 2014 yılında Meclis’ten İstanbul Sözleşmesi geçti. O gün Meclis’teki bütün milletvekilleri oy vermişti. Hatırlıyorum, Cumhuriyet Halk Partili milletvekilleri, kadın milletvekillerimizin uyarmasıyla, yönlendirmesiyle iki elimizi birden kaldırarak oy vermiştik. Ve o tarihten sonra kadın cinayetlerindeki ilk düşüş, tek düşüş onaylandığı yıl çok bariz olarak yaşandı. Bu tesadüfi bir şey değil. Bunu hepinizle paylaşmak istiyorum, nasıl bir ilişkisi var diye. Şunu hatırlıyor musunuz? Eskiden bir ara Türkiye’de en önemli suç ve kadınların da en çok muhatap oldukları suç kapkaç olaylarıydı. Motorla gelirler, kadının kolundaki çantasını alırlar, kaçarlar, giderler. Kadın çantasını tutarsa ya da bileğine bağladıysa, sıkı tuttuysa, kadın onunla birlikte sürüklenirdi metrelerce. Ölenler olurdu, yaralananlar olurdu. Bu kapkaç olayları ile ilgili bir türlü önü alınamazdı. Bir gün Meclis bir düzenleme yaptı. Dedi ki, ‘kapkaç yapanlar bir yıla kadar ceza alıyorlar. Bir kapıdan girip bir kapıdan çıkıyorlar. Gözaltına alınıyor, ifade veriyor. Öğleden sonra bir daha kapkaç yapıyorlar.’ Meclis dedi ki, bunu Saniye Hanım daha iyi bilir ama, ‘Bunu yedi yıldan, 14 yıla kadar, şu durumda üst sınırdan, şu ağırlaştırıcı olarak.’ Dediler ki, ‘Bu kapkaç olayı suçudur. Nitelikli işlenmesi durumunda, yani kadın geliyor bunlar hazırlanıyorlar, motor kullanıyorlar, planlayarak bu işi yapıyorlar.’ Yanlış hatırlamıyorum değil mi? ‘En ağır ceza verilecek.’ Kapkaç olayları var mı şimdi? Bıçak gibi kesildi. Bu kanuni düzenlemenin bu caydırıcılıkta olması devletin bu işe önem verdiğini, Meclis’in bunu hep birlikte getirdiğini, bundan sonra bu suça bulaşmanın bedelinin ağır olduğunu gösterir.”

“SIRF BİR SEÇİM KAZANABİLMEK İÇİN O YOBAZLARA YÜZ VERDİLER”

“Şimdi İstanbul Sözleşmesi bütün dünya için önemli olan bu sözleşme ki bana deseniz ki, deseydiniz ki bunu Meclis’te de söyledim, cesaretle söyledim. Bir nazar boncuğun var bunu kime takacaksın? Benim Meclis’te bir nazar boncuğum varsa o nazar boncuğunu herhalde döner CHP’lilere takardım. Deseler ki Meclis’i kurmuş parti olarak, efendim çok partili rejime geçmiş parti olarak, kadına seçme seçilme hakkını dünyadan önce vermiş parti olarak CHP’ye takarım. Ama deseler ki bu nazar boncuğu AK Parti‘ye takacaksın. Derim nasıl olacak o iş? Bir şey var, bir hakkın var bir düşün deseler. İstanbul Sözleşmesi için takardım. Niye takardım? İstanbul’da bir sözleşme yapılmış, bütün dünya ülkenin adını duymuş, kendi Meclisinde bütün partilerin desteğiyle geçmiş, Ana Muhalefet Partisi bile iki eliyle oy vermiş. ‘Bunu, bu tek nazar boncuğunu siz hak ettiniz’ derdim, İstanbul Sözleşmesi için takardım. Tayyip Bey bunu bir gece yarısı, o taktığım nazar boncuğu kendi çıkardı, çöpe attı. Çünkü İstanbul Sözleşmesi kadının arkasında kararlılıkla devletin olduğunu, savcısıyla, hakimiyle, o gün için çıkardığı çıkaracağı 6284 sayılı kanunuyla, bundan sonra yapacaklarıyla, polisiyle, yasayı çıkaran milletvekilinden ilk uygulamasında karşılaşılacak polise, karar verecek savcıya, hakime kadar İstanbul Sözleşmesi devleti kadının arkasına dikiyordu ve kadına şiddet uygulamayı aklından geçiren veya kadını katletmeyi düşünen caninin, şiddet uygulamayı aklından geçirenin karşısına devleti dikiyordu. O yüzden o yıl çok aşağıya düştü. Sonra düşük seyirlerde kaldı. Sonra yükselmeye başladı. Niye? Çünkü İstanbul Sözleşmesi’ni tartışmaya açtılar. ‘Kaldırılsın’ dediler. AK Parti’nin kendi içinde tartışma oldu, bazı kadınlar savundu, bazı kadınlar sessiz kaldı, çoğu erkek istemedi. Sonra ittifak kurmak istediği çağ dışı kafalar, İstanbul Sözleşmesi’nin kaldırılmasını şart koştular. Ve sırf bir seçim kazanabilmek için o yobazların, o geri kafalıların, tek başlarına iktidar olsalar Meclis’i yakıp yıkacak olan selefi kafaların oylarını alabilmek için, bir de güya kendisine oy verip de ‘Eşime bir tokat attım, uzaklaştırma aldım.’ Öyle bir anlatıyor ki, bize de geliyor anlatıyor. Sosyal medyada görüyoruz. ‘Ya terbiye edemeyecek miyim?’ diyor. ‘Ben karımı nasıl eğiteceğim?’ diyor. ‘Kızımı terbiye etmek istedim bana ceza verdiler’ diyor. Bunların hepsinin karşısında devlet duruyorken ve kadınların arkasında devlet duruyorken önce tartışarak, sonra İstanbul Sözleşmesi’nden çıkarak ve sonra Medeni Kanuna saldırmak anlamına gelecek nafaka hakkını tartışmaya açarak bunlara yüz verdiler, kadınlara verilen güvenceden de kadınları mahrum bıraktılar”.

“BİZ 127’DEYİZ, BİZDEN İYİSİ 126’DA SUUDİ ARABİSTAN, 125’TE NİJERYA VAR”

“Bu kürsü çok özel bir kürsü. Kurultayda sözü de bu kürsüden verdik. Kadın Kolları Kurultayı’nda da bu kürsüden konuştuk, tüzük kurultayında irademizi bu kürsüden savunduk. 31 Mart akşamı zaferi bu kürsüden duyurduk. Geçen toplantıda Ekrem İmamoğlu‘nun yolculuğuna hep birlikte omuz verirken bu kürsüdeydik. Ve bu kürsü ümit ediyorum gelecekte de bugünleri hatırladığımızda şöyle konuşacağımız bir kürsü… 2020’de 266 kadın ölmüşken, 2021’de 307’ye çıkmış bu rakam. Bu rakam Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’na göre 497’ymiş. 2024’te resmi rakam 445’e çıkmış. 2025’te iki ayda 64 kadın öldürülmüş. Daha kısa Şubat yeni bitti, 64 kadın öldürülmüş. Ve öyle bir noktaya gelmiş ki Dünya Ekonomik Forumu’nun 2024, geçen sene Cinsiyet Eşitsizliği Endeksi’nde Türkiye 146 ülkeden, bakın İsmet Paşa burada dursa, ‘Türkiye 146 ülke arasında cinsiyet eşitliğinde 27’nci sırada’ deseler İsmet Paşa bundan memnun olmaz. Atatürk desen ‘Paşam 146 ülkeyiz, biz 27’nci olduk’ desen Atatürk haşlar, ‘Önümüzdeki 26’dan ne eksiğimiz var?’ der. Bakın 100 yıl sonra bu kürsüdeyim, birinci, ikinci genel başkanın makamında oturuyorum. Ve maalesef şu rakamı okuyorum. Türkiye 2024 Cinsiyet Eşitsizliği Endeksi’nde 146 ülkede arasında 27’nci değil, 127’nci sırada. 127’nci. Ve önümüzdeki birkaç ülkeyi okuyayım da, ben okumaya utanıyorum, ülkeyi bu hale getirenler ne olsun. Biz 127’deyiz, bizden iyisi 126’da Suudi Arabistan. 125’te Nijerya var, 120’nci sırada Burkina Faso. Avrupa’daki 40 ülke arasında 40’ncıyız. Kadını şiddet raporunda Türkiye’yi kırmızı ülkeler arasına koymuşlar. Yüzde 38 kadına şiddet uygulanma oranı. OECD ülkeleri arasında kadına şiddet uygulayan ülkelerde açık ara birinci sırada. Ve maalesef kadın istihdamı söylendiği gibi yüzde 38. DİSK’in verilerine göre her dört kadından da biri kayıt dışı, yani güvencesiz çalışıyor. Yani düşüp sakat kaldığında bakacak bir devlet yok. Bağlanacak maaş yok. Dünya Ekonomik Forumu raporuna göre Türkiye kadınların işgücüne katılımında 146 ülke arasından 133’üncü sırada. Bunun için kadınların yoksulluğu, erkeklerden daha ağır yaşamasını sebebi de bu. Eğitim seviyesinin yetersiz olması, geleneksel rollerin çalışan kadının iş yükünü artırması, çocuk bakımını kolaylaştıran uygulamalardaki eksiklik… Biraz önce arkadaşımız gayet güzel ifade etti. Bir yurdun, bir kreşin, hayata karşı yapayalnız iki çocuklu bir kadını hayata nasıl tutturduğu. Eşit işe eşit ücret uygulamasında çok ciddi sorunlar var. Bu sorunların hepsini birden kaldırmanın bir tane yolu var. Bir tane yolu. O da kadınla erkeğin eşitliğine, siyasette eşit temsiline ve kadınlarla ilgili atılacak her adımı atmanın memleketin en kritik çağdaşlaşma meselesi olduğuna inanan birinin, bir kadronun, bir anlayışın, bir partinin ülkeyi yönetmesidir. O partinin de adı Cumhuriyet Halk Partisi’dir.”

“CUMHURİYET HALK PARTİSİ, TÜM KADINLARIN PARTİSİDİR”

“Biraz önce İstanbul’dan, Ankara’dan, Mersin’den, Adıyaman‘dan çok güçlü kadınlar burada konuştular. Öğrenciler, anneler, iş kadını, kendi işini yapan bir balıkçı. Bir depremzede kadın. Her birinin hikâyesi çok kıymetliydi. Ama her birinin hikâyesine bir taraftan, bir Cumhuriyet Halk Partili belediyenin, onun bir projesinin, Cumhuriyet Halk Partisi eşitliğe inanmış bir belediye başkanlığı dokunuyor olması da çok kıymetliydi. Şimdi dedim ya, ‘Bu kürsü o kürsü.’ Biz bu kürsüden bir çağrı yaptık. Dedik ki, ‘Türkiye’nin bütün demokratları, Kürt demokratları, muhafazakâr demokratları, milliyetçi demokratları, sosyal demokratları, Türkiye’nin bütün demokratları gelsin Türkiye İttifakı’nı oluşturalım’ dedik. 31 Mart‘ta o ittifak büyük bir zafer kazandı. Şimdi yeni bir yol yürüyoruz. Bunun için biraz önce de söylendi. Hatta zaman zaman MYK‘da tartışırız. Ben ‘Baba evinin kapısı herkese açık’ deyince, arkadaşlar ‘Kadınlar alınmasın’ der. Ben de derim ki ‘Cumhuriyet Halk Partisi baba evidir, evin tapusunun sahibi erkek olduğu için. Gazi Mustafa Kemal Atatürk olduğu için baba evidir. Ama bu tapuya sahip olan kişi Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün kurduğu parti, hem baba ocağıdır, hem ana kucağıdır. Çünkü kadın erkek eşitliği bugün, bu tartışılırken bundan 100 yıl önce inanmış birisinin kurduğu bir partidir.’ Bunun için bu parti sekülerlerin de, dindarların da, başı açık olanın da, tesettürlünün de, güvencesizin de, yoksulun da tüm kadınların partisidir.”

“28 GÜNDE 1 MİLYON 750 BİN ÜYEYE ULAŞTIK”

“Cumhuriyet Halk Partisi, Şubat ayı boyunca 28 gün kapılarını ardına kadar açtı ve çağırdı. Dedi ki, ‘Bir yola çıkıyoruz, Cumhurbaşkanı adayı belirleyeceğiz. O Cumhurbaşkanı adayımızdan seçmek isteyenler, gelsinler partiye kaydolsunlar.’ İnanılmaz bir genç ve kadın yönelimi oldu partiye. Biz bu çağrıyı yaparken 1 milyon 520 bin olan üye sayımızın Şubat sonunda 1 milyon 600’e yüze çıkmasını ve 1 milyon 600 bin üye ile ön seçim yapmayı planlıyorduk. Şubat ayı bitti, rakamlar sayıldı, döküldü. Biz 80 bin yeni üye gücümüze güç katacak derken, 230 bin yeni üye ile 1 milyon 750 bin üyeye ulaştık. Bunun için 23 Mart‘ta Cumhurbaşkanı adayımıza 1 milyon 750 bin üyemizin kalkıp sandık başına koşacağı bir devinimle seçeceğiz. Kapılar açık, kapılar kadınlara açık, gençlere açık, bütün vatandaşlara açık. Bundan sonra bu partinin kapısından giren, en zorlu kararların alınacağı yerde, yapılacak seçimlerde söz sahibi olacak, olmaya devam edecek. Bugün Cumhurbaşkanı adayını belirleyeceksiniz, yarın milletvekillerini belirleyeceksiniz. Kendiniz aday olacaksınız, kadınların dayanışmasıyla ve eşitlikçi erkeklerle birlikte en önemli görevlere sizler geleceksiniz. Onun için bir kez daha 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nde 23 Mart’taki Türkiye’nin baharına, demokrasi baharına, demokrasi devrimine Türkiye’nin bütün kadınlarını davet ediyorum. Gelin, seçin, tarihe geçin. Geleceksiniz, bir Cumhurbaşkanı seçeceksiniz, tüm eşitsizlikleri tarihe gömeceksiniz. İstanbul Sözleşmesi’ni yeniden imzalayacak, Meclis’e yollayacak bir Cumhurbaşkanını seçmek için, eşitlik için, mücadele için, gelin, seçin, tarihe geçin. Hepinizin önünde saygıyla eğiliyorum. Gününüz kutlu olsun, günümüz kutlu olsun. Kadınların günü, çağdaş Türkiye’nin günüdür. Çağdaş Türkiye’yi yeniden birlikte ayağa kaldıracağız. Hepinize saygıyla selamlıyorum. Sağ olun, var olun.”