Utanıyorum......
bekamız için içeride ve dışarıdaki terörle mücadelemizde kaybettiğimiz yiğitlerimden, deprem, sel, yangın, heyalan, ekmek parası için maden ocaklarında ki göcüklerde hayatlarını kaybeden, ocakları sönen yurttaşlarımdan, kısaca tüm şehitlerimden hemde çok utanıyorum,
yemekten,
içmekten,
senin ailen ağlarken,gülmekten, yaşamaktan utanıyorum...
Sanmayın ki; unutuyor, unutturuyoruz.
Unutanları;barındırmaktan, İçimizde bulunanlardan,Teröristi, çıkarcıyı, talancıyı İmtiyazlı sayıp bize sunanlardan,
İkbal ve iktidarları için insan hayatını hiçe sayanlardan, terörü destekleyenlerin etekleri altında olanlardan utanıyorum.
Sizler;vatan için, geçimlerinizi, nafakalarınızi temin için şehit olurken,
Sizleri görmezden gelenlerden utanıyorum.
Bu utançla bizleri affedebilirmisiniz? bilmiyorum.
Lakin sizlere, ailelerize, aziz milletimize bir sözümüz var.
Sizler topraklar altı da üşüdünüz bizler ayakta,
Unutursak,
unutturursak
kanımız kurusun.
Yer yarılsa da, gök delinse de sizlere bunları reva görenler er geç bu alemde hukuka, adalete ve vicdanlara, ahirette de yüce Mevlama hesap verecekler.
Mekanlarınız cennet, ruhlarınız şad olsun.