Emekli Teknik Öğretmen, Ramazan Yazar ne güzel betimlemiş, Teşekkürler.

BABA OLMAK…
      “Babalar”.
Anaların gölgesindeki gizli kahramanlardır 
      Onlar;
Evin en öksüzüdür
      En yalnızı, 
En kimsesizleridir.
      Evin direği olurken kendisi direksizdir,
Dayanacağı kimsesi pek yoktur. 
      Tutunacağı bir dalı da yoktur.
Hep güçlü olmak zorundadır.
      Zayıf olamaz asla.
Çünkü onlar, birer kahramanlardır.
      Gizli kahramanlardır onlar.
Güçsüz olamazlar.
      Onlar ağlayamaz!
Baba olmak öyle kolay değildir.
      Baba olmak çok özel bir duygu!
Baba olmak emek ister.
      Baba olmak sabır ister.
Baba olmak, sorumluluk ister. 
      Baba olmak böyle bir şey işte!
Babaya saygıda, sevgide kusur etmeyelim. 
      Çünkü duaları Peygamberden sonra geliyor!
Babalar sadece çocuklarının fiziki ihtiyaçlarını, eğitim 
masraflarını karşılayan, kıyafetlerini alan, karnını 
doyuracak parayı kazanan kişi değildir.
      Babalar yeri gelir kızar, yeri gelir bağırır çağırır 
ama hep evlatlarının iyiliği içindir. 
      Evlatları çocukken bunu anlayamaz. 
Fakat bir gün onlar da baba olunca anlarlar babanın kıymetini!
      Babalar evlatlarını gizli sever, ne sevdiğini 
gösterebilir ne de sevilmek istediğini.
      Baba olduktan sonra göreceksiniz ki;
Kendi mutluluğunuzdan çok, evlatlarınızın 
mutluluğu ile mutlu olacaksınız.
      Babalar…
Ne eşine 
      Ne de çocuklarına yaranabilir. 
Ne de ailesine,
      Arada kalır. 
Evin dış kapı mandalı gibidir çoğu zaman. 
      Bu yüzden en son babalar duymaz mı? 
Ya saklanır, ya yalan söylenir 
      Ya da paylaşma gereği duyulmaz. 
Ne yapsa yaranamaz, yakınlaşamaz. 
      Eşinin en sevdiği çocuklarıdır, 
Yani kendisi değil. 
      Hiç babam dediğini duydunuz mu? 
Babası yanındayken bile anam demez mi?
      İyi bir işi olması gerekir, 
Zengin olması gerekir. 
      Ana ya da çocuklar işsiz olabilir, 
Kimse bunu çok görmez onlara. 
      Ama baba işsiz olamaz. 
Düşünün erkek çalışır 
      Kadın ev hanımı ise sorun yok 
Ya tersi durum söz konusu ise
      Erkekten bile sayılmaz. 
Evin geçimini karşılamak zorundadır, 
      Hem de şartlar ne olursa olsun. 
Dışarıda onca karşılaştığı kötülük ve güçlüklerle uğraşırken, 
bir taraftan da eve gelip sığınmak isterken… 
      Evde eşinin kaprislerini çekmek, 
çocukların sorunlarıyla uğraşmak zorunda kalır. 
      Sığındığı limandan daha kötü limanlara sığınmak için
kaçmak zorunda kalır kimi zaman.
      Belki ağlamak ister onların yanında, onlarla... 
Ancak yapamaz!
      Evin şerefini, evin namusunu korumak zorundadır. 
Yıllarca dışarıda deli gibi çalışırken, 
      Bebekken hiç büyümeyeceğini düşündüğü yavrularının 
değiştiğini bile fark edemez.
      Ona bağımlı iken onlar, 
Bir anda bağımsızlıklarını ilan etmeye başlarlar, 
      Küçük bir hayal kırıklığıyla karşılar, 
Yapabilecekleri bir şeyleri yoktur.
       Sizler büyük insanlarsınız…
“Ağlarsa analar ağlar derlerdi ya, 
      Eksik bir söz aslında.
Babalar da ağlar!
      Tek fark,
Anaların gözyaşlarını görebilirsiniz ama 
      Babaların gözyaşlarını asla göremezsiniz. 
Bu onların ağlamadıklarını göstermez, 
      Onlar sadece yürekten ağlar.
Babalar sert görünür ama yufka yüreklidir.
      Kim demiş ki babalar ağlamaz diye, anaların gözyaşlarını
görebilirsiniz ama babaların gözyaşlarını asla.
      Bu hafta sonu, 18 Haziran Pazar günü
Babalar Günü..
      Bu vesile ile hayatın anlamını ve güzelliklerini öğreten, 
evlatları için her türlü fedakârlığa katlanan, en güzel yarınları 
sağlamak için çalışan, sevgi, sabır ve merhameti kocaman 
yüreğinde taşıyan, hayatımızın her anında emeği bulunan 
başta şehit ve gazi babaları olmak üzere tüm babaların
 “Babalar Gününü” en içten, en kalbi duygularımla kutlarken,  
vefat edenlere Allah'tan rahmet diliyorum…
      Tüm fedakâr babaları. 
Saygıyla selamlıyorum… Vesselam…   
      Hoşça kalın dostça kalın, sağlıklı kalın…