Şimdi oraya geldik, elbette süreç henüz sonuçlanmadı ama, artık nasıl sonuçlanırsa sonuçlansın oraya geldik. Bu saatten sonra İstanbul’da metrolar, otobüsler çalışmasa, Halk Ekmek, ekmek üretmese, sokaklar su birikintileri ile dolsa İmamoğlu’nun muhaliflerinin bunları gündeme getirmesinin dahi bir anlamı kalmadı. Özellikle davanın bir önceki hakiminin görevden alınması ve dava konusunun aklı başında hiç kimse tarafından herhangi bir ceza için ikna edici olmaması İmamoğlu’nu bir anda siyaseten dokunulmaz bir hale getirdi. İmamoğlu’nun şahsında da 6’lı masaya çok önemli bir koz verdi.

Ama asıl acı olan hukukun konusu olan bu yargılama sürecini ülkece siyaseten konuşuyor olmamız zaten.

İmamoğlu İstanbul seçimlerini ikinci kez kazandığında kesinlikle sadece Binali Yıldırım’a karşı seçilmemişti. Erdoğan İstanbul konusunda kendisini de terazinin bir kefesinde konumlandırmaktan çekinmemişti ama olmadı. İşte orada başladı İmamoğlu’nun geleceğinin Erdoğan’ın hayat çizgisiyle benzeşeceği söylentileri. Ancak bu şekilde düşünenlere karşı farklı düşünenler de az değildi. Farklı düşünenlerin en büyük argümanları da o zamanlar Erdoğan’ın karşısında bir Erdoğan olmadığı yönündeydi. Erdoğan ve çevresinin siyasi pratiklerinin İmamoğlu’nun öylesine kahramanlaşmasına müsaade etmeyecekleri yönünde bir ön kabul vardı bu kesimde.

Açıkçası ben de mesela bugünün yaşanabileceğine ihtimal vermiyordum o zamanlar, hatta dün bile davanın beraat ile sonuçlanacağını düşünüyordum. Elbette beraat kararı çıksa bile davanın açılmış olmasıyla başlayan süreç İmamoğlu ve muhalefet için avantaj haline gelmişti. Yine de eğer sonuç bu şekilde olmasa etkisi de bu kadar büyük olmazdı.
 

https://www.muhalif.com.tr/makale/yanlis-hakim-gorevden-alinmis-1896